**Samenspel SS.Maaskant.**

 

Wedvlucht Marche op 30/8/15 voor 739 jonge duiven.

Los 08.45 uur. 1e duif 09.47.20 uur. Snelheid 1378.269 m/pm.

 

Het moet niet gekker worden ! Jan Schmitz zweeft op wolken!

Zaterdag van Sens en Zondag van Marche was hij de gigant van het samenspel.

  

De vlucht van Marche met de late jonge duiven is er ook weer een geweest die ons veel genoegen verschafte. Het was nu ook weer prachtig mooi weer met geen vuiltje in de lucht. En als dit zo is dan zijn de verwachtingen van de liefhebbers nog intenser als anders. Dan telt geluk niet. Dan zijn het de meest goeie en gemotiveerde duiven die de dienst uit maken. En de waarheid liegt niet. En wie droomt er niet van om met de duiven alles onder de tafel te willen spelen? Nou dit sprookje maakte Jan Schmitz uit Nieuwdorp waar. Op zaterdag van de vlucht Sens met de vroege jonge duiven was niemand tegen hem opgewassen. Het hele samenspel gaf hij het nakijken. Toen hij zondagmorgen nog aan het nagenieten was van zijn overwinning had hij er nog geen flauw vermoeden van dat zich dit zou herhalen. Het is zondag bij hem een hele consternatie geweest. Ja, inderdaad spektakel. Jan had 23 laatjes mee en van dat aantal wint hij 16 prijzen. Dat is niet alleen opzienbarend, maar nog meer dat hij ook nu weer als winnaar te voorschijn kwam. Dat is kunst van de eerste orde! En natuurlijk vakkennis. Het is allang geen geheim meer dat de winnaar van deze vlucht een melker is die er niet met de pet naar gooit. Dat kan ook niet als je ieder seizoen bij het samenspel op het podium wordt groepen. Jan is een vaste klant . De hoofdzaak van zijn successen is heel gewoon te verklaren. Bij Schmitz zitten goeie duiven op het hok! Een kolonie om duim en vingers van af te likken. Dat dit een feit is dat demonstreerde hij al menige keer dit seizoen en hij dikte dat aan met zijn twee overwinningen in dit weekend. Zijn kwaliteit van zijn duiven is niet alleen de hoofdzaak van zijn goed spel maar zeker ook de verzorging die hij zijn duiven geeft. Dat is voor hem een heel belangrijk deel en wellicht is dat hetgeen wat het hem doet. En natuurlijk zitten die duiven op een duivenhok wat gezond is. Dat waarborgt de gezondheid van zijn duiven en als je daarbij ook nog een beetje geluk hebt dan kun je niet meer stuk. Geen geheim van de smid, maar een weet die elke liefhebber is verteld. En natuurlijk heeft Jan Schmitz ook de nodige kennis van duiven. Hij is zo slim als tien anderen bij mekaar! Een voorbeeld van zijn slimheid is terug te vinden bij de twee overwinningen van het afgelopen weekend. Hoezo dat? Het is al weer enige jaren geleden dat toevallig bij Jan een clubgenoot op bezoek was die met een mand vol met duiven op weg was naar een “Valkenier”. Wat niet goed is voor het een, is een lekker hapje voor het ander. Onder die verdoemden bevond zich ook een doffer die op de totale verkoop van de duiven van wijlen Wim Vaassen werd gekocht. Een pracht van een vogel maar die al bij verschillende liefhebbers niks van waarde had voort gepland. Conclusie? Niks waard ! Opruimen die handel.    Jan hoorde die stelling. Hij vroeg en kreeg die bewuste doffer in zijn handen. Hij had maar heel kort nodig om te zien dat deze doffer verborgen kwaliteiten bezat. Mag ik hem hebben, was zijn vraag? En zo gebeurde het dat die doffer bij Jan op het kweekhok terecht kwam. En de zogenaamde “slechte doffer” die ontpopte zich bij Jan Schmitz tot een uitzonderlijke kweek doffer. De overwinnaar van Sens, en de overwinnaar van Marche, van het afgelopen weekeinde zijn beide nazaten waarbij rijkelijk het bloed van deze doffer door hun aderen stroomt. Had ik het niet over geluk? Enfin, met de droomuitslag op deze Marche van 1-5-10-12-13-14-18-29-31-49 en daarbij nog een half dozijn prijzen bij , kon Jan Schmitz een gat in de lucht springen van blijdschap. Dat is een prestatie waar iedereen zijn petje voor af doet en hem hartelijke feliciteert. Proficiat !

               

 *************************************************************************************************************************************

                                                           **Samenspel SS.Maaskant.**

 

Wedvlucht Sens voor 459 jonge duiven dd. 29 aug.

Los 08.00 uur. 1e duif 12.36.28 uur. Snelheid 1285.012 m/pm.

 

Jan Schmitz uit Stein kijkt de kat uit de boom!

Pakt het goud en zegt adios!

 

De weerberichten voor het weekend waren zeer hoopgevend. De weergoden die hadden op donderdag de hele dag de hemelsluizen open gehad. De godganse dag heeft het geregend. En behoorlijk. Voor een heel jaar genoeg. En blijkbaar was daarboven de voorraad op! Omdat het droog bleef. Op zaterdag toen de afdeling Limburg met de duiven in Sens was scheen de zon al in alle vroegte van de dag. De hele hap die in de wagen verbleef waren 4721 jonge duiven waar onder 459 van het samenspel. De spoeling is dun. Veel liefhebbers die waren al gestopt om het feit dat ze al heel wat jonge duiven hadden verspeeld en de anderen die wel nog in de race waren die hadden hun veel belovende jonge doffers thuis gelaten. Enfin, toen gehoord werd dat de duiven om 08.00 uur waren gelost was dat geen verrassing. Mooier weer konden we bijna niet hebben. Toen de reismanden werden open getrokken vertrokken de duiven in Sens in een gezwind tempo. Met een kalme oostenwind hadden ze het niet al te moeilijk. Gezien deze omstandigheid werd er van uitgegaan dat de duiven wel om en nabij de tachtig kilometer per uur zouden doen. Dat zou betekenen dat het zo rond de klok van 12.30 moest gebeuren. Daarom stond iedereen dan ook tijdig op zijn [post. De duiven hadden tussen de 350 en 360 kilometer af te leggen en dan is de link gauw gelegd. En wie zette alles in beweging? Dat was niemand minder dan Jan Schmitz. Een melker waarvan iedereen weet wat hij met zijn duiven kan. Al vele seizoenen gaat de naam van Jan Schmitz over de tong. Natuurlijk door zijn geweldige prestaties die hij met de duiven neer zet. Op het bordes van zijn duivenhok stond Jan om klokslag twaalf uur te glunderen. Tegen zijn supporters liet hij zich ontvallen dat het geen waaivlucht zou worden en dat geen enkele streek, oost of west,  een dominante rol zou gaan spelen. Nu komen de klasse duiven in goede conditie aan bod, voegde hij er aan toe. En dat gebeurde. En ook nog wel bij hem zelf. Om 12.36.28 uur landde zijn jonge doffer met ring 1121204, zijn 2e getekende, vliegensvlug op de valklep. Er waren toen nog weinig duiven in de lucht te zien geweest. Jan, dat is een vroege vogel, riepen zijn supporters in koor. De zenuwen van Jan waren gespannen. In zeer korte tijd wist iedereen in het samenspel dat Schmitz had gepakt. En ja hoor, de “204” van Jan Schmitz zou het gaan fiksen. Het “Goudklompje” van deze Sens die werd gekweekt uit het soort duiven van wijlen Wim Vaassen uit Stein. Met het winnen van deze vlucht wist de “204” ook al op Marche 108e , Charleville 143e  en Rethel 47e  zijn visite kaartje af te geven. Achter een viertal weken zal het vliegseizoen van 2015 tot het verleden behoren. En als Jan Schmitz dan de balans opmaakt zal hij uitkomen op een rendement van ruim 50% en zal hij menige keer op het erepodium gaan komen om als kampioen gehuldigd te worden. En de overwinning op deze Sens die zal hij zeker onthouden. Zijn tegenstanders ook. En voor nu krijgt hij dan ook al reeds de hartelijke felicitatie voor zijn overwinning. Proficiat!!!!

*************************************************************************************************************************************

                                                            **Samenspel SS.Maaskant.**

 

Wedvlucht Charleville voor 638 late jonge duiven.

Los 11.15 uur. 1e duif 12.58.02 uur. Snelheid 1496,812 m/pm.

 

Jan Schmitz heeft weer geen medelijden.  

Voor de derde keer op rij krijgt hij de bloemen!

 

Zaterdag 5 september werd Charleville gevlogen. Toen we s’morgens bij het opstaan een blik door het raam wierpen zonk ons de moed in de schoenen. De lucht was grijs en daaruit viel een kleine miezerige regen. Nee, we werden er niet vrolijk van. Velen hadden een ochtend humeur die niet om te genieten was. De gedachten dat de duiven niet gelost zouden worden was daar de oorzaak van. Een natuurlijk emotie bij de liefhebbers die duiven mee op reis hebben. Ze willen wedstrijd! En soms zijn we wel eens te voorbarig met de moed op te geven. Dat bleek nu wel weer. Want naarmate de tijd in de morgen vorderde klaarde de lucht op. Het wolkendek brak open en af en toe kwam de zon om de hoek kijken. En toen de afdeling de mededeling deed dat ze gingen lossen was de lucht hier ook vrij helder geworden. Om 11.15 uur toen de duiven in Charleville groen licht kregen lachte ons de zon toe. De straffe koele westenwind die er blies die maakte dat we niet met opgestroopte mouwen buiten op de duiven gingen letten. Het was frisjes! Voor de duiven die niet het volle verenpak meer hadden was dat een handicap. Welke snelheid gaan ze doen? Die vraag werd zich onderling gesteld. Gezien de kracht van de wind was iedereen het gauw eens dat de duiven wel eens tegen de negentig kilometer per uur zouden kunnen doen. Daar van uitgaande werd bepaald dat de duiven dan tegen de tijd van 13.00 moesten arriveren. En het zou zelfs vroeger worden. Want de winnende duif van Jan Schmitz uit Stein die liet het kloksysteem al vroeger piepen. En dat was om 12.58.02 uur toen daar zijn “ Pinda duifje” met ringnummer 1121248 over de antenne was gegaan. Het was plotseling. Maar eigenlijk ook weer niet verrassend. Want hij had zijn “248” boven aan de lijst gezet. Om de dood eenvoudige reden dat dit duifje bij Jan Schmitz een topper is. Op de eerste vlucht van Marche won dat laat jong tegen 650 duiven de 5e prijs. De tweede vlucht Marche, dus vorige week, versloeg het 738 duiven bij het samenspel en won in alle glorie de 1e prijs. En nu op Charleville deed het dat nog eens dunnetjes over. Wat ? Dunnetjes? Met groot verschil won de “248” tegen 637 duiven weer de 1e prijs. Het bijzondere succes die hem dat duifje in deze drie vluchten heeft bezorgd dat roept bij Jan Schmitz vragen op. Hij weet niet of zijn “248” een duivin of een doffer is. En wat motiveert dat jonge duifje om zo snel naar zijn hok in Stein te vliegen? Heel misschien is het verzot op die lekkere pinda’s die Jan regelmatig aan zijn pupil geeft. Het zal Jan ook worst zijn. Met grote tevredenheid mag Jan Schmitz achter een aantal weken aan het seizoen van 2015 terug denken als hij aan het strand in Turkije ligt. Met als hoofdzaak aan zijn 1121248 en de 1121204 die hem in de laatste twee vluchten drie overwinningen opleverde. En dat gelukt maar weinigen. De strijd om de titel voor het generale kampioenschap is nu heel spannend. Jan Schmitz doet een goede gooi naar deze titel. Het houdt ons geboeid. En voor nu, met zijn succes op deze Charleville, die er uit ziet als 1-15-25-27-28-49-53-57-73-76-83-105 en 150, daarvoor krijgt Jan een dubbel applaus. Proficiat Jan, en een veer op je hoed!

 

*************************************************************************************************************************************

                                                            **Samenspel SS.Maaskant.**

 

Wedvlucht Mont Lucon 25 juni 2016 voor 125 duiven

Los 09.30 uur. 1e duif 17.25.16 uur. Snelheid 1185.665 m/pm.

 

Het volle pond voor Jan Schmitz uit Stein.

Met 3 duiven ( 1-11-18) oogst hij 100%.

 

Het weer was ons weer niet gunstig gestemd. Heel Frankrijk en België en overal was de lucht met een dusdanig wolkendeken bedekt dat het met het lossen van de duiven weer trubbels gaf.

Nationaal Agen kwam niet los en Rethel ook al niet. Verdomme waar moet dat toch naar toe? Maar op vrijdag 24 juni kon wel Bordeaux gelost worden en op zaterdag 25 juni kon dat in Mont Lucon. Natuurlijk met het nodige risico. De weersomstandigheden waren over de vluchtlijn dusdanig goed dat gehoopt werd dat de duiven zonder al te veel nattigheid hun thuisbasis mochten bereiken. Maar helaas, het mocht niet zo zijn. De duiven van Bordeaux die kregen het zwaar te verduren en die van Mont Lucon al niet minder. De lossing van Mont Lucon die gebeurde om 09.30 uur met een matig noordwesten wind en plaatselijk was goed weer. De lucht was open en de duiven die er vertrokken hadden een goed vertrek. Gezien dat feit zou men zeggen dat de duiven met geen obstakels te maken zouden krijgen en hun vlucht naar huis in alle gezwindheid zouden volbrengen. Het pakte anders uit. Onderweg kregen de duiven toch met buien te maken. Hoe kan het ook anders als je bijna 600 kilometer te gaan hebt. En als je dan ook nog de wind tegen hebt dan is het zeker een hels karwei. Enfin, toen de duiven van Mont Lucon zowat 8 uur in de lucht hadden gehangen stonden de 20 liefhebbers van het samenspel, die op deze vlucht duiven mee hadden, te posten. Toen tikte de klok tegen half zes aan. En enige minuten voordat de grote wijzer van de klok helemaal verticaal stond, toen had het hier en daar al gekraakt. En ook al bij Jan Schmitz in de Woeringenstraat te Stein. Het was zijn doffer met ring 3/1539218, zijn 3e getekende, die zo plotseling van uit het niets over de plank duikelde. En liet in het kastje de tijd van 17.25.16 uur achter. Dat gebeurde allemaal zo rap en gehaast dat Jan zich een hoedje schrok. Zijn adem stokte, zijn hart dat sloeg over. Zweetdruppels parelden over zijn gezicht en zijn benen trilde. Door al die commotie moest Jan steun zoeken aan de reling van het bordes. Stotterend riep hij naar zijn vrouw Wies: “ Dat moet een kopduif zijn “. Ik mag verrekken als het niet waar is “. En hij kreeg gelijk. Jan kreeg Bingo. En ook nog drie keer zelfs. Die goochemerd was mee met drie duiven en tot ieders verbazing bracht hij die alle drie in de uitslag. Op een vlucht die getekend werd door helse regenbuien over 563 lange kilometer is het voor iedereen een kunst om tijdig een duif thuis te krijgen. Maar voor Schmitz is het blijkbaar een peulenschil geweest. Met zijn score  van 1 – 11 – 18 overdonderde hij alle tegenstanders van het samenspel. Natuurlijk heeft hij die uitslag niet behaald met groot geluk. Nee, dat staat buiten kijf. Als de hel los is dan kun je alleen zo’n prestatie maken met super materiaal. Met duiven die strijdende bloed kunnen laten en die door gaan tot het bittere einde. Tot aan het gaatje! En dan moet je bij Schmitz zijn. De winnende doffer “218”heeft in de voorgaande vluchten een goede “Warming Up” gedaan. Zijn voorbereidend werk was een 134e prijs op Marche van 2/4, een 66e prijs op Sens van 3/6, een 18e prijs op Lorris van 19/6, en nu op deze Mont Lucont maakt hij het af. De hele handel bij het Maaskantspel heeft hij gesloopt. In de voorbije seizoenen stond de “218” ook zijn mannetje. Heel wat kampioenen titels heeft hij op zijn naam. In alle categorieën zowaar  zoals op de vitesse, midfond, eendaagse fond en Asduif. Hij is een Crack met blauw bloed in zijn lijf. En die dat bloed in hun lijf hebben zijn winnaars. Mont Lucon geeft het bewijs. Voor dit huzarenstuk feliciteren we Jan Schmitz heel hartelijk en met een buiging er bij. PROFICIAT! 

************************************************************************************************************************************

                                                              **Samenspel SS.Maaskant.**

 

De kampioenen huldiging 2016 werd een groot succes.

 

Afgelopen zaterdag, op 5 november 2016,  vond de kampioenen huldiging van het samenspel plaats. Dat gebeurde in de zaal van het cafe  van“de dikke Stein” te Elsloo. Het was een mooie herfstdag dat vele liefhebbers naar Elsloo waren gekomen om dit mee te maken. Deels om de kampioenen in het zonnetje te zetten maar ook als waardering voor het actieve samenspel bestuur die hun weer het hele seizoen een mooi spel had geboden. En natuurlijk ook om het amusement. Want uit ervaring wisten de liefhebbers dat de kampioenendag van het samenspel door een geweldige fijne sfeer wordt gekenmerkt. Vrienden onder vrienden bijeen maakt dat de kampioenendag van het samenspel iedere keer weer een groot festijn is. Bij het binnenkomen van de zaal kon je de sfeer meteen al proeven en ruiken. De koffie die stond er te dampen een met een variant aan lekkere vlaaien op de tafels die om te likkebaarden waren. Tegen zowat 16.30 uur toen de vele bezoekers van het gebak met koffie hadden genoten kon Hein Janssen, de voorzitter van het samenspel, het evenement openen. Hij verwelkomde iedereen hartelijk met een groet van welkom en sprak meteen zijn tevreden uit over de goede opkomst en daar aan toevoegend wenste hij allen een bijzondere prettig avond. Hij maakte er meteen ook gebruik van om de sponsors te bedanken die het afgelopen seizoen weer het samenspel hadden gesteund en die ook weer met schenkingen aan deze kampioenendag een groot aandeel hadden. Na dit gezegd te hebben ging hij meteen over tot de orde van de dag. Hij begon met de kampioenen en de wedvluchtwinnaars naar voren te roepen met het verzoek om plaats te nemen op het ereschavot zodat ze goed zichtbaar in de schijnwerper kwamen te staan om onder een groot applaus hun gewonnen trofee in ontvangst te nemen. Iedere kampioen, wedvlucht winnaar of winnaar van de een of andere sponsorprijs die werd op waardige wijze bejubeld. En dat had gevolg dat men van de gezichten van de winnaars hun trots kon aflezen. Echter de huldiging van de Generale Kampioen van 2016 die werd bewaard voor na het koud buffet. Na het vele geklap en gejuich dat de bezoekers hadden moeten doen was hun maag gaan knorren. Een hartig hapje dat zou er wel ingaan. Het verzoek dat werd gedaan om de bereider van het koud buffet alle eer aan te doen dat was niet aan dovemansoren gedaan. Er vormde zich een file. Met gretigheid en met smaakvolle zin  werden de borden gevuld met koudschotel en alles wat daar nog bij hoort. Voor een poos werd het stil in de zaal. Enkel het getik van vorken en messen tegen het porseleinenbord kon men toen horen. Iedereen die deed zich te goed aan de heerlijkheid wat ze zich hadden opgeschept. Nadat iedereen zich duim en vingers had afgelikt van de lekkere kost en het weggespoeld had met een drankje werd de draad van de huldigingen weer opgenomen. Het grote spektakel van de avond was de huldiging van de Generale Kampioen. En dat was Jan Schmitz uit Stein. In een felle strijd met de kampioen van 2015, met name Lei Smeets uit Meers en met Frans Florax uit Geleen wist Jan met verve deze twee rivalen achter zich te laten. Toen dat werd aangekondigd en Jan Schmitz verzocht werd om naar het podium te komen, brak de hel los. Het enthousiasme van de bezoekers kende geen grenzen. Het applaus dat Jan Schmitz kreeg toen hij zijn weg naar de bühne maakte dat oversteeg de werkelijkheid.  Alles daverde. Zelfs het monument, de dikke kolossale steen voor het café,  trilde op zijn voetstuk en dreigde van de scharberg naar het Juliana-kanaal in te rollen. Het was een oorverdovende ovatie die zijn gelijke nauwelijks kende. Kortom het verhoogde nog meer de sfeer dan er al was. En er was nog meer dan alleen maar huldigingen. Er werd een tombola gehouden voor zeer mooie prijzen. De hoofdprijs was weer een levend konijn. Het  lieflijk en donzig knaagdier werd gewonnen door de Belgische liefhebber Ives van Briel die trots met zijn konijntje door de zaal paradeerde. En dan was er ook nog een bijzonder extraatje. Namelijk een verloting van 50 euro in contanten die door het samenspel beschikbaar was gesteld. Helemaal gratis. Iedere liefhebber kreeg aan het begin van de avond een lootje van de loterij. De envelop met de 50 pop die viel op het lot dat aan H.Pepels & Zoon was gegeven. Dat deze combinatie een grote bof hadden spreekt voor zich. Toen de geplande eindtijd van de kampioenendag aanbrak kregen alle aanwezige dames een mooi boeket met bloemen mee naar huis. En voordat de voorzitter het einde van de kampioenendag aankondigde vroeg de nestor van het samenspel Pie Schepers nog even de microfoon. Hij had een verzoek aan de aanwezigen. Hij attendeerde ieder er op dat de grote animators achter deze kampioenendag, te weten de voorzitter van het samenspel Hein Janssen en de penningmeester Sandra Dekkers, hun functie bij het samenspel beëindigen. Heel jammerlijk! Voor het vele werk en hun inzet wat ze in de jaren voor het Samenspel Maaskant hebben gedaan vroeg hij aan de zaal om dit kenbaar te maken. En dat gebeurde met een staande ovatie voor deze twee mensen. Het geklap duurde lang, duidelijk en gemeend wat blijken liet dat ze die eer volledig verdienden. En daarmee kwam het einde van de gezellige kampioenendag wat tevens de sluiting was van het seizoen van 2016.

 

Namens allen: P.Schepers.

 ***************************************************************************************************

   

   **Samenspel SS.Maaskant.**

Jan Schmitz uit Stein

Grossier in Kampioenschappen

en Generaal Kampioen 2016 bij het SS-Maaskant. 

 

Hij lacht en is tevreden. Met een paar glinsterende ogen, een glimlach op zijn gezicht en in een smetteloze witte doktersjas staat Jan Schmitz uit Stein model. Doe daarbij een duivenhok met duiven, die er al vele seizoenen in slagen om kopprijzen te vliegen en kampioenschappen te winnen, en dan heb je die liefhebber helemaal compleet. Het kan niet missen! In het seizoen van 2016 is over zijn prestaties met de duiven weer veel geschreven. Heel sporadisch eindigde hij niet in de top tien van de uitslag. De strijd om de kampioenentitels, vooral voor het generaal Kampioenschap is fel geweest. Temeer dat er menige liefhebbers met roem bij het samenspel meedingen om de titels. Zoals de voormalige generale kampioenen  Lei Smeets uit Meers en de gebroeders Hensen uit Elsloo. En nog heel wat meer van die consorten met een roemrijke carrière.  Ondanks die sterke tegenstand wist Jan Schmitz zijn mannetje te staan en menige titels in de wacht te slepen met als hoogste het Generale Kampioenschap. Het is al heel wat seizoenen achter mekaar dat Jan Schmitz een eerste viool speel in het samenspel. Alle titels die er te winnen waren heeft hij door de seizoenen heen gewonnen. Het zijn er velen. Iedere liefhebber die Jan Schmitz kent die kunnen alleen maar lof spreken over zijn kolonie duiven. Hoe hij aan die geweldige klasse met duiven is gekomen is een lang verhaal. Door veel te kopen en er mee te kweken en te spelen. En daarbij een strenge selectie toe te passen. Deze factoren zijn de oorzaak van de buitengewone resultaten die hij behaalt. Zijn duiven die  hebben alles wat een goede duif behoort te hebben. Zoals een perfecte bouw van middelmatig type met vleugels en spieren naar de juiste verhouding. En daarbij een zachte pluim waarbij opvalt alsof hun veren op hun lijf is geplakt en met slim kijkende ogen in hun kop. Het is moeilijk te spelen tegen die gast. Zijn duiven hebben een ontembare strijdlust. Wie weet dat niet? Jan Schmitz die heeft eigenlijk geen voorstelling meer nodig want degene die zijn naam niks zegt heeft nog nooit een uitslag van het SS-Maaskant gezien. Of je nu een uitslag bekijkt van Marche of van La Souterain, het maakt niet uit, het is vaste prik dat Jan Schmitz in het snuitje van de uitslag voorkomt. Zo is hij met zijn 65 jaar een zeer gekende figuur in de duivenwereld. Dat is niet alleen zijn bijzondere kenmerk maar hij heeft ook nog het karakter om overal het beste van te maken wat in zijn vermogen ligt. Hij begon zijn duivenloopbaan als kind bij zijn vader thuis in Geleen.  Die bracht hem de kneepjes bij  hoe je met duiven moet spelen. Niet alleen om het spel maar met de nadruk om daar ook mee te presteren. De lessen die hij thuis van zijn vader kreeg waren hard. Heel vaak moesten ze onder ogen zien dat ze klop kregen. Van de lijst geveegd. Het leerde hem op jeugdige leeftijd al omgaan met teleurstellingen. En die teleurstellingen die sterkte Jan des te meer om daar veranderingen in te brengen. Al heel jong kreeg hij in de smiezen dat de weg naar roem in de duivensport niet van de ene op de andere dag binnen bereik was. Jan werd volwassen en volhardend. Hij worstelde en kwam boven. Een proces van het verwerking en het accepteren van een slechte vlucht en het loslaten daarvan om je dan weer zelf terug te vinden. Dat ging niet in een twee drie. De weg die Jan Schmitz nu  heeft bereikt was lang. Het ging met stukjes en beetjes. En niet zonder geluk. Het grootste geluk dat vond hij in Stein. Het was in die plaats waar hij kennis maakte met zijn vrouw Wies. Het was voor hem een grote tref. En waarom? Omdat zij ook meeleefde in zijn sport. Toen, en nu nog steeds. Heel wellicht is zij de oorzaak geweest dat Jan zijn doorbraak in de duivensport kon vervolmaken. En dat begon pas echt toen hij het geluk had dat hij in Stein een woning toegewezen te kreeg waar boven op de garage een duivenhok was. De vroegere bewoner en een topper in de duivensport, (wijlen (Jac Vaassen) die verhuisde naar elders in Stein. Zodoende. Er zijn boffers in de duivensport. Jan had het daar gevonden En dat blijkt aan het constant topniveau dat Jan Schmitz daar reeds een tiental jaren na elkaar weer behaalt. De waarheid die liegt niet. Laat wel verstaan dat Jan niets aan het toeval over laat. Hij blijft investeren en werken om echte cracks te kweken. In 2016 klasseerde hij zich in bijna alle vluchten in de top-10. Uitschieter was zijn overwinning op de zware Mont Lucon. Met drie duiven in concours won  hij 1 – 11 – 18.  Een prestatie waar hij terecht fier op is. Met de nodige trots kijkt hij ook weer terug op het eindresultaat van het seizoen. Met een totaal rendement van 49½ % kon hij zijn prestatieboek sluiten. Met de oude duiven speelde hij 264 duiven waarmee hij 128 prijzen won en wat 48,1% gaf. Hij speelde 221 vroege duiven bij 9 wedvluchten en die brachten hem 96 keer in de uitslag wat 43,4%  als uitkomst gaf. En in de natour deed hij het nog beter. In die 6 competitievluchten was hij mee met 189 duiven die hem liefst 110 prijzen naar huis brachten met 58,2% als eindsom. Hoe hij dat realiseerde verduidelijken enkele willekeurige uitslagen die hij behaalde in het samenspel Maaskant tegen gemiddeld 850 duiven. Het zijn deze:

 

Lorris          Oude        14 mee:  7-21-27-30-42-54-63-91             ( 8 van 14)

Sezanne      Oude        22 mee:  6-7-20-41-119-132-134              (14 van 22)

Epernay      Oude        23 mee:  7-22-61-95-107-128                    (11 van 23)

Charleville  Oude        24 mee:  10-33—50-60-135-177               (12 van 24)

Marche        Oude        24 mee:  11-15-38-60-63-77-81               (19 van 24)

Reims          Jonge       23 mee:  16-26-27-35-43-57                     (16 van 23)

Sezanne       Jonge       23 mee:  13-23-31-32-46-59                     (11 van 23)

Melun          Jonge       23 mee:  3-16-20-23-35-38                       (16 van 23)

Marche        Natour     29 mee:  4-5-6-7-9-40-42-44-46                (14 van 29)

Marche        Natour     48 mee:  3-6-7-8-11-31-32-48                   (23 van 48)

Sezanne      Natour      26 mee:  3-9-11-23-38-39-48-67               (11 van 26)

 

Een kolonie van bijzondere kwaliteit.

Dat mag stellig worden gezegd, Door jaren welbewust te kweken, heeft Jan Schmitz een top niveau bereikt.  Op zijn hokken heeft hij cracks zitten. Topduiven die er voor zorgden dat hij de nieuwe Generale kampioen van het samenspel Maaskant werd. Buiten dit hoogste kampioenschap wist hij er nog heel wat meer te winnen. Zoals 4e en 10e asduif jarige duiven, 7e en 8e asduif jonge duiven, 7e asduif oude duiven, 3e derby jonge duif, 8e derby jarige, 1e derby oude duiven, 6e ééndaagse fond jarige, 9e ééndaagse fond oude, 1e ééndaagse fond jonge, 3e midfond oude, 3e vitesse oude, 7e  jonge duiven.

Zorg dat je er bij blijft! En het mooie van dit alles is dat duiven van Jan niet alleen bij hem presteren maar ook bij verschillende liefhebbers in de regio. Zelfs al bij liefhebbers in België.  Jan kan adelbrieven tonen die bewijzen dat zijn duiven van absolute klasse zijn.

 

Ieder jaar  nieuwelingen;

De tijd blijft niet stil staan! Daarom hanteert Jan Schmitz het principe om te blijven zoeken. Onophoudelijk speurt hij naar materiaal waar hij zijn hok mee kan versterken. Om het beste te verkrijgen speurt hij via de computer stad en land af. Elke verkoop die hij via dit medium  kan bereiken daar haakt hij op in. Geen enkele internetsite is hem vreemd waar duiven worden verkocht. En als het zijn beurs toelaat, dan hapt hij toe. De duivenkoeriers in het land die weten onderhand zonder navigatie zijn adres in de Woeringenstraat te Stein  te vinden. Jan Schmitz die houdt zichzelf niet voor de gek. Die is slimmer dan slim. Hij weet verdomde goed dat er fris bloed aangeschaft moet worden. Met op het oog dat die nieuw aanschaf past bij zijn eigen duiven en dat die hem een kick bezorgen. Op naar de top! Als je op zo’n hoogte gekomen bent dan is het bijzonder zwaar om nog beter te worden.

 

Heel gewoon en normaal;

Een goede opmerkende liefhebber die dit verslag onder ogen heeft gekregen heeft geen vragen meer. Die weet dat een liefhebber met prestaties, zoals Jan Schmitz uit Stein die behaalt, niet verkrijgt door de duiven met een franse slag te verzorgen. Nee, zijn favorieten krijgen alles wat ze begeren. Een stipte verzorging. Als voer krijgen zijn duiven een mengeling naar gelang hun positie. De kweekduiven krijgen alles wat nodig is en de vliegduiven die krijgen, naar gelang ze moeten werken, spek in de pan. Met andere woorden dat ze in de voerbak een variatie van kleine zaadjes krijgen. Snoep! En wat betreft de gezondheid van zijn duiven?  Trek me de bek niet open! Om de mest van de duiven te controleren daarvoor  hoeft  Jan niet naar de dierenarts. Dat doet hij zelf. Hij heeft een joekel van een microscoop waarmee hij regelmatig de mest van de duiven onderzoekt. Gemakkelijk zat! Toch geeft hij zijn duiven altijd een Anti-geel kuur als de jongen 1 week oud zijn. Daarnaast wordt nog geënt voor parathyfus en pokken. Voor de rest moeten ze het kunnen stellen zegt Jan.

 

Hoog op de sportladder

De tegenstanders die Jan Schmitz in het Samenspel Maaskant heeft die weten maar al te goed dat hij duiven heeft die wel verder staan dan de eerste de beste duif waarvan niet geweten wordt waar ze vandaan komt. Jan heeft duiven die over een stamboom beschikken waarvan de ouders of voorouders de vuurproef doorstaan hebben op de zware vluchten. Geen krabbers ! Zijn ideaal is het kweken van duiven die van klas en ras zijn. En dan? Opklimmen tot de plaats die hij in zijn stoutste dromen voorbehouden heeft. Dat is tot op de bovenste trede van de sportladder. Jan is er al kort bij!!!

 
***********************************************************************************************************************************
 
 
 
 
 

 

 

Danique (11), Fayenne (9) en Mika (5) THALEN, Zwolle, -
zijn in Regio 2 Afd. 8 GOU iedereen te snel af op Pt. St. Maxence. - 2005


Tekst en foto's : Joep Bodelier

De zusjes Danique en Fayenne en hun broertje Mika zijn allen jeugdlid van de P.V. De Snelpost te Zwolle.
Ze zijn in het seizoen 2003 gestart met de jonge duiven en het succes was er van meet af aan.
In 2003 werden ze 3e aangewezen jonge duiven bij de jeugd in regio 2 en in 2004 deden ze het alweer beter toen werden ze namelijk 2e aangewezen jonge duiven bij de jeugd in regio 2.
Zij hebben een eigen hokje en vertroetelen hun duifjes helemaal zelf. Papa geeft hen daarbij wel advies en begeleidt hen als dit nodig is, maar voor de rest doen ze alles zelf.
Van een echte taakverdeling is geen sprake, de ene dag voert die en de andere dag weer een ander. Papa geeft de kinderen de juiste hoeveelheid voer en de jeugd voert dan zelf de duiven.
Ze gaan ook steeds mee naar het verenigingslokaal om de duiven in te korven en de klok af te slaan, maar natuurlijk ook voor een frisdrankje en een kroket!
Het drietal speelt met 6 weduwnaars en een koppeltje op nest. Daarnaast hebben ze ongeveer 35 jongen.
Hun duiven stammen hoofdzakelijk af van Henk Berghorst, Sluier, Jos Evers en Jan Schmitz. Zij gebruiken als voer Teurlings-175 met kleine erwtjes en de duiven worden naargelang de inkorvingsdag nadert opgevoerd.

Op de midfondvlucht vanuit Pt. St. Maxence hadden deze duivenmelkertjes 7 duiven mee: 6 weduwnaars en een duivin op nest.
De duiven werden om 08.15 uur gelost voor een vlucht van 431,644 kilometer. Gezien het warme weer en de noordoosten wind werd het een erg zware vlucht voor de duiven.
De blauwe duivin 04-1247679 meldde zich om 14.32.43 uur en zij had gevlogen met een gemiddelde snelheid van 1142,772 meter per minuut. Hiermee werd zij terecht de winnares op deze moeilijke vlucht en liet zij liefst 5346 duiven achter zich. Kennelijk wilde deze duivin zo graag bij haar jonkies van 12 dagen zijn en was zij daarom zo gemotiveerd om snel naar huis te vliegen.
Ja, en dan het trieste verhaal van papa: hij moest nadat de duivin van de kinderen was geconstateerd nog liefst 40 minuten wachten eer een duif van zichzelf arriveerde.
Wie moet hier nu eigenlijk begeleid worden? Jongens, vertel papa ook eens hoe jullie deze geweldige prestatie gerealiseerd hebben.
De “679” kregen de jongelui van Jan Schmitz uit het Limburgse Stein en heeft als vader een duif van Sjeng Bouwens en als moeder een duif van Harrie Feyen uit Sittard. De “679” is zeker uit het goede bronsgroen eikenhout gesneden, want in de vereniging vloog ze dit seizoen al een 1e en een 3e tegen gemiddeld ongeveer 250 duiven.

Vorig jaar deden ze na het seizoen nog mee aan de Taarten-vluchten, die in ’t Harde georganiseerd worden door Hein van Gurp. Op de tweerichtingsvlucht vanuit Amsterdam en Venlo won het jeugdige trio zelfs zeven zakken voer.
Deze jeugdleden weten niet alleen op de vluchten goed te presteren, maar zij behaalden ook een beker op de zichtkeuring, die werd gehouden tijdens de jeugddag van de afdeling 8.

P.V. De Snelpost mag trots zijn op haar jeugdleden, die op een dergelijk jonge leeftijd al zo goed presteren. Naast Danique, Fayenne en Mika is er nog een jeugdlid in de vereniging: Maartje van Dijk en die doet het ook al uitstekend, want dit jaar werd zij op de vitesse 2e bij de jeugd in regio 2 van afd. 8.
Tot slot wens ik jullie nog veel succes toe voor de rest van het seizoen.

 

===================================================================================================

Argenton 09-06-2018  SS.Maaskant

 

In Nieuwdorp begint zich Jan Schmitz te roeren. Als het loei en loei zwaar is dan kruipt die met zijn duiven uit zijn schulp. Met 9 duiven wint Jan liefst 6 prijzen die in de uitslag te zien zijn op de plaatsen 7-15-27-31-59-71. Dat mag er zijn!

===================================================================================================

          Wedvlucht Chalons en Champagne       

SamenspeMaaskant

                                                          Wedvlucht Chalon en Champagne dd. 28 april 2019

                                    Deeln. 550 duiven. Los 11.30 uur. 1e duif 14.30.31 uur. Snelheid 1359.730 m/pm.

                                                                      De bloemen voor Jan Schmitz uit Stein.

                                                                          En tevens met Goud op het podium!

 De lucht zat potdicht. En niet hier alleen maar ook over de vluchtlijn van de duiven. Maar bij het lossingsbericht melde de afdeling dat er goede hoop bestond dat de zon tegen het middaguur de nevel in de lucht zou hebben doen verdwijnen en dat dan kon worden overgegaan met het lossen van de duiven. Die melding was zodanig hoopgevend dat toen de grijns op de gezichten van de liefhebbers veranderde in een glimlach. En heel vrolijk werden de gezichten toen vernomen werd dat om 11.30 uur, de duiven met mooi weer in een half bewolkte lucht, gelost waren. En daar was het om te doen. En drie uur later werd het begin gemaakt van de aankomsten. En de eerste die aan de bak kwam dat was Jan Schmitz van de vereniging “De Blauwe doffer” in Nieuwdorp. Die had heeft genoeg te kijken gekregen. Jan was met 24 duiven in de race en daarvan kreeg hij er 14 stuks op tijd op zijn plank. Om 14.30.31 uur zoefde zijn 1536715 over de antenne, ( de winnaar) en toen die nog niet goed en wel had gedronken had hij al gezelschap gekregen van diverse andere hokgenoten. Jan kreeg ze aan een touwtje ! Met zijn uitslag van 1-11-12-23-30-31-37-52-101-105-120-127-131-135 mag worden gezegd dat Jan een waardige winnaar is van deze vlucht. Proficiat ….

Jan Schmitz

                                                                                        Winnaar Issoudun Provinciaal!!

                Met een klasse duif en de hulp van Boeddha.

 

Woeringenstraat Stein. Vijfhonderd meter van het centrum in Stein en 50 meter vandaan de op- en afrit richting Antwerpen en je bent bij Jan Schmitz. De liefhebber die onlangs op 25 mei de barre Provinciale wedvlucht vanaf Issoudun won. Om 14.39.58 uur streek zijn doffer met ring  7/1536720, nadat hij nog een rondje had gemaakt, op de invliegplek. Op dat moment had zijn “crack’ zijn afstand van 524.346 km afgelegd en tegelijk 371 Limburgse deelnemers met 4848 duiven het nakijken gegeven. Deze overwinning heeft Jan, naar eigen zeggen “enorm veel deugd gedaan”. Dat wil iedereen graag geloven. Het was de eerste provinciale overwinning  van Jan en zoiets laat altijd een diepe indruk na. Reeds veel is over Jan Schmitz gezegd en geschreven en dat is niet verwonderlijk. Jan is een melker, die zowel qua uitslagen en als liefhebber, ver boven de middelmaat uitreikt. Wat hij door de seizoenen heen met zijn duiven heeft gepresteerd dat heeft de  tongen in beroering gebracht. Jan heeft het karakter van een winnaar en zijn duiven zijn als hij zelf. Het begon allemaal thuis in Geleen bij zijn ouders. Hij zat nog op de lager school toen hij achter Pa de trap op ging naar het zolderhok. Daar werden hem de beginselen van de duivensport bijgebracht. Vele jaren vormde hij met vader Schmitz een duo en hun successen waren toen ook al zeer goed. Jan heeft met zijn fiets heel wat kilometers afgelegd. En waarom dat? Toen Jan met zijn vrouw Wies, in het huwelijksbootje stapte en in Stein woonde, pedaleerde hij alle dagen naar Geleen om de duiven te verzorgen. In het jaar 1984 had hij het geluk op zijn hand. Hij woonde toen in Stein twee hoog in een flat en toch zoekende naar een woning. Een woning met een tuin waar plaats was voor een duivenhok.

Op zekere dag, in dat genoemde jaar, kreeg hij van het bureau te horen dat een woning in Stein beschikbaar kwam met garage waar daar boven op een duivenhok was gebouwd. Toen Jan dit bericht kreeg was hij niet meer te houden. Er viel van alles te regelen. Enfin, na een paar dagen was alles rond. Zowel met het bureau als met de oude bewoner. Een week later was Jan met zijn hele hebben en houden van de Flat vertrokken en had zich in de Woeringenstraat gevestigd.

 

Het duivenhok.

Zoals is gezegd was boven de garage een duivenhok. De vorige bewoner, de helaas overleden super kampioen Jac Vaassen, had op dat hok geweldige uitslagen behaald. Maar toch was dat hok nog voor verbetering vatbaar. Dat was voor Jan geen probleem. Zijn klusvaardigheid kwam toen goed van pas. Na geen lange tijd had Jan het duivenhok aangepast naar zo hij dat wenste en de successen die lieten ook niet op zich wachten. En nu, zoveel jaren later, is in zijn tuin bijna geen plaats meer voor een tuinstoel. Alles is bebouwd met hokjes en rennetjes. Al met al genomen zitten daar de duiven mooi op verdeeld. Al zijn hokken zijn van een afmeting dat er van overbevolking echt geen sprake is. En vooral zijn de hokken goed verlucht en viert er de properheid hoog tij. De duiven die voelen er zich aangenaam op. En dat is een pré.

 

Maak plaats!     

De grote prijzenkast van Jan die is overvol. De bekers en de standaards die hij met de duiven heeft gewonnen staan, zo als sardientjes in een blik, zonder ruimte naast mekaar. De ene bokaal is nog groter en nog mooier dan de andere. En dat groeit maar. Elk seizoen moet er in zijn prijzenkast met de ruimte gewoekerd worden om zijn nieuw gewonnen trofeeën te plaatsen. Maar vol is vol! Maar nu moet er in zijn vitrine plaats gemaakt worden voor de Issoudun-Cup.

Het is dan ook zeker dat voor dit exemplaar plaats gemaakt wordt. Deze Cup wordt de  blikvanger tussen het vele goud en zilver wat er staat te prijken. Het is en blijft zijn trots!

 

 

De duiven

Praat men met Jan over de rassen van de duiven dan weet hij zijn weetje! Jan houdt wel van rassige duiven en vooral van duiven met een mooi oog en een kleine beweeglijke pupil. Hij zegt: Het oog is de spiegel van de ziel. Hij is echter van mening dat ook goeie duiven bestaan zonder stamkaart waar beroemdheden op staan. Neem nu de winnaar van deze Provinciale Issoudun. Hij kreeg ooit een koppel jonge duiven van zijn vriend Pie Schepers uit diens geweldige licht kras 06/1463882. Die doffer was de schrik van het SS-Maaskant. Miste nooit en vloog altijd kop. Die werd geboren uit een doffer die kwam van de Gebroeders Steege uit Geleen en een duivin van Lei Wolters uit Montfort. Dat is alles! Deze bewuste doffer is de overgrootvader van de provinciale winnaar. Het is wel zo dat de moeder van de winnaar een duifje is van adellijke afkomst. Ze komt namelijk van het hok van G&B Verkerk. Het motto van Jan is: Streng selecteren en goed tegen goed zetten. Zo simpel is het! Wat iedereen onderhand weet dat is dat hij een sterke ploeg wedstrijdduiven heeft waarmee hij alle seizoenen goede resultaten boekt.

 

Het spel en de verzorging

Van het begin in het seizoen heeft Jan zijn weduwnaars klaar. Ze hebben dan een koppel jonge duiven gegeven en na 10 dagen broeden worden ze gescheiden. Dan wordt het oude liedje gezongen. Dit seizoen, net als de andere seizoenen, wordt alleen met doffers het weduwschap spel gespeeld. De doffers gaan als het weer het toelaat twee maal daags los. S’morgens en in de late middag. Als deze hun training hebben gehad dan krijgen de andere en de jonge duiven om toerbeurten de vrijheid. Dit gebeurd allemaal met goede regelmaat. En ook het andere zoals het verzorgen van de duiven en het krabben van de hokken. Dit laatste gebeurd uiteraard met een stofmasker op. Jan heeft  namelijk een duivenallergie. Hygiëne staat bij hem bovenaan. En ook voor zijn duiven is hij een goede meester. Ze komen wat betreft het inwendige aan niks te kort. Als hoofdgerecht staat op de menukaart duivenvoer van Versela Laga. Een mengsel van Versele  Laga Champion mix met Energy en na de vlucht  krijgen de duiven Gerry Plus. Jan betrekt zijn  duivenvoer en eventuele andere benodig heden bij Limburgs Kweekcentrum Simons & Zonen te Ransdaal met bezorging aan huis. En om zijn duiven te vrijwaren van ziektes gaat hij op gepaste tijden naar de duivendokter. Meestal uit voorzorg! Hij maakt daar geen geheim en hij weet verrekte goed dat alleen gezonde duiven prijs kunnen vliegen. Als het nodig is kuurt hij de duiven en anders laat hij de boel zo als het is. Geen poespas!

 

Prestatie  

Natuurlijk moet er gerept worden over prestaties als het over een reportage gaat. Hoewel een opsomming van behaalde prijzen in een reportage saai en droog is. Het hoort er echter bij. Centraal staat nu voor Jan Schmitz zijn prestatie op de zaterdag van 25 Mei. Namelijk van Rethel en van Issoudun. Die wil ik u niet onthouden. Bij het Samenspel Maaskant van Rethel met 703 duiven in het concours was dat 11-17-36-62-107 met 9 duiven, en van Issoudun met 267 in concours werd dat 1-6-7-10-15-18-31-59 van 12 duiven. Met als klapstuk de Provinciale overwinning er bij. Hier aan toevoegend het feit dat Jan in het huidige seizoen bij het samenspel in 9 vluchten 185 duiven heeft gespeeld en daarmee 118 prijzen heeft gewonnen. Dat is een rendement van maar liefst 63,8%. Met als franje de 1e prijs op Chalons en Champagne en de 1e prijs op Issoudun. Dit alles is een bevestiging van de kracht van zijn hok.

 

Hoe hij doet   

Begrijpelijk is het voor Jan dat hij niet alle duiven op het einde van het seizoen kan laten zitten. Hoe mooi hij ze ook vind en uit welke goede ouders ze komen, de prestaties zijn bij hem de maatstaf om te blijven. Alle duiven krijgen dezelfde verzorging en behandeling en dan is er geen pardon voor de twijfelaars. Het kan wel eens zijn dat er eentje respijt krijgt, maar dan is daar een goede reden voor. Je moet ook bij het selecteren wat geluk hebben, zegt hij. Als je hebt geselecteerd dan weet je toch niet dat je misschien een latere kampioen hebt verwijdert. Hij vervolgt met te zeggen dat op alle hokken duiven zitten die niks waard zijn en het de kunst is om die er uit te halen. De duivensport van vandaag is enkel nog gericht op presteren en het zijn nog maar enkelingen die duiven hebben om ze te hebben. Zo is dat!

 

De hulp van Boeddha

De muren en het hekwerk in de tuin bij Jan Scmitz die is getooid met heel veel kleurige bloemenpracht. De vele geraniums en de petunia’s die er hangen  geven kleur en fleur in zijn achterom. En ergens tussen een geranium en een petunia hangt een beeld van een Boeddha. Een gelukboeddha. Bij Jan hangt die er niet als verfraaiing van zijn tuin maar als een geluk brenger. Hoewel er hard om gelachen wordt streelt hij soms dat Boeddhabeeld als de duiven van de vlucht moeten komen terwijl hij daarbij ook iets fluistert. Een gek gebaar waar hij zelf het hardst om lacht. Maar wie weet, de wonderen zijn de wereld niet uit! Een factor geluk in de duivensport is niet te ontberen. Hoewel ik met overtuiging schrijf dat de successen die de hoofdrolspeler van deze reportage heeft  behaald niet met geluk tot stand zijn gekomen. Daar was vakkennis bij nodig en goeie duiven. En die twee dingen bezit Jan Schmitz. Het is daarom dat hij met die eigenschappen met zijn duiven zal blijven presteren en misschien  nog weer eens een Provinciaal kan winnen of zelfs een Nationaal. Ik durf te zeggen; Dat zit er dik in!!!!! 

Jan Schmitz.  Voor het Generale Kampioenschap was de titelhouder van 2018 ook nu weer een sterke kandidaat. En daar wordt bij deze Jan Schmitz mee bedoelt. Dat hij in het seizoen van 2019 met zijn kleppers weer sterke stukken uithaalde dat is breed gemeten in de media. De gazetten hebben er vol van gestaan en via internet ging hij de wereld over. Ieder seizoen is over Jan Schmitz veel gezegd en geschreven en dat is niet verwonderlijk. Jan is een melker, die zowel met zijn fantastische uitslagen en als liefhebber, ver boven de middelmaat uitreikt. Wat hij door de seizoenen heen met zijn duiven heeft gepresteerd dat ging bij de liefhebbers van mond tot mond. Veel belovend begon hij aan het nieuwe seizoen. Op de vlucht van Chalon en Champagne op 29 april was het al direct raak. Met groot vertoon rolde hij toen SS-Maaskant op. Toen bleek dat zijn vliegploeg in topvorm verkeerde. Dat dit geen suggestie was dat vertoonde zich op 5 mei bij de vlucht vanaf Issoudun. Van die zeer zware vlucht had hij zijn crack met ring 7/1536720 al ’n kwartier in het bakkie zitten voordat de tweede duif van het samenspel aankwam. Zijn succes werd toen 1-6-7-10-15-18-31-59 met 8 duiven. En wat betekende dat nog meer? De ganse horde van 371 deelnemers in het provinciale concours gingen dor de knieën. De gemaakte vliegsnelheid van zijn “720” was onovertrefbaar. Liefst 4848 duiven konden niet tippen aan het tempo wat de crack van Schmitz had gevlogen. Op zaterdag 9 november zal Jan in de zaal van het “Kaar” in Beek groots in het zonnetje worden gezet met deze zegepraal. En op 23 november als de kampioenen van het SS-Maaskant worden gehuldigd zal dat zeker niet minder zijn. Want bij zijn 3e plaats van het Generale kampioenschap wordt hij ook nog 1e Midfond Kampioen, 3e Eendaags Fondkampioen jarige duiven en 2e Eendaags fondkampioen oude duiven. Al de keren dat Jan dan zijn huldiging krijgt zal dat gebeuren onder een luid applaus. En dat verdient hij ten volle!

******************************************************************************************************************************

Samenspel Maaskant

Wedvlucht Mettet j.d. op 25 juli 2020

Deeln. 653 duiven. Los 08.30 uur. 1e duif 09.39.17 uur. Snelheid 1539.202 m/pm.

 

Jan Schmitz weer in volle Vitesse!

Met GOUD en ZILVER  op het podium

met een file prijzen er bij.

 

Op zondagmorgen waren de weersomstandigheden nu niet direct om te zoenen. De lucht was bewolkt en grijs en dat gaf meteen te denken dat het lossen van de duiven wel op zich zou laten wachten. Maar het viel allemaal wel mee. Hoewel het geen ideaal duivenweer was werden de duiven toch gelost. Dat gebeurde in Lorris om 07.00 uur en in Mettet gingen de jonge duiven om 08.30 uur op de vleugels. En terwijl die op hun weg naar huis waren was ook Bordeaux aan het vallen. Er viel genoeg te bekijken. Op sommige plaatsen wel onder de paraplu omdat het daar behoorlijk regende. Maar dat heeft geen afbreuk gedaan aan het plezier wat er werd beleefd. De jonge duiven die kregen op deze Mettet de vuurdoop. En behoorlijk ! Ze kregen voor hun eerste opdracht al direct 110 kilometers voor de kiezen. En dan ook nog in een weersomstandigheid die verre van ideaal was. Maar goed, we hebben het niet voor het zeggen en we moeten tevreden zijn met wat we krijgen. En tevreden mag zeker Jan Schmitz van de vereniging de ‘Blauwe Doffer’ in Stein zijn. Die demonstreerde op deze eerste vlucht weer eens hoe je vroege duiven moet klokken. Met 23 prijzen  van 34 duiven oogst hij 68% met het Goud en Zilver als begin. Daar kan men een puntje aan zuigen en de concurrenten die mogen beteuterd koekijken. De uitslag van Jan is dus overvloedig en die begint met 1-2-9-16-20 op het voorblad van de uitslag om van de rest maar te zwijgen. Hij steelt de show!

*******************************************************************************************************************************

Samenspel Maaskant

Wedvlucht Chimay 2 aug. j.d 2020

Deeln. 554 duiven. Los 12.30 uur. 1e duif 14.06.31 uur. Snelheid 1478.303 m/pm.

 

Jan Schmitz weer niet te kloppen.
Nu weer op het podium met Goud en Brons!

De tweede vlucht van de jonge duiven is met enige vertraging in het lossen kunnen gebeuren. Was het op zaterdag bloed heet, zo was het de dag nadien op zondag een heel stuk koeler. De zon die liet het dus afweten. Allemaal gingen we er van uit dat de jonge duiven in Chimay al vroeg gelost zouden worden maar daar kwam niks van terecht. De zwaar bewolkte en donkere lucht liet niet toe dat de jonge duiven verantwoordt gelost konden worden. Het werd lang wachten! Ieder uur kregen we het bericht dat de dichte bewolking over de vlieglijn maar niet wilde verdwijnen en dat er werd gewacht op verbetering van de weersomstandigheid. En  eindelijk was dan zover. En dat was om 12.30 uur dat het zicht voor de duiven goed was en de kans op regen heel klein was. Dus op die genoemde tijd werden de duiven gelost met een tamelijk straffe wind van uit het westen. Dat de jonge garde er een goed gangetje in zouden zetten dat was een logische gedachte. Algemeen werd gerekend dat ze wel 1500 m/pm zouden doen en met dit als uitgangspunt stond iedere melker bij het SS-Maaskant al om 13.45 uur met de neus omhoog. En dat was helemaal niet voorbarig. Toch was het zowat 20 minuten later dat de hel los brak. En dat was boven Nieuwdorp in Stein. De drie musketiers van de vereniging ‘de Blauw Doffer’,  te weten Schmitz-Conjour-Westhovens, die liepen om 14.06 uur rood aan. Want alle drie moesten ze in actie komen om dat het boven hun begon te wemelen. En natuurlijk viel genoeg op de plank. Zo maakt Jan Schmitz 19 prijzen, Ger Conjour 8 prijzen en Jean Westhovens 12 prijzen. Dat zijn er 39 stuks samen. Daarmee wordt bijna ’n hele pagina van de uitslag in beslag genomen. Het moet al niet erger worden. Het is Jan Schmitz geweest die alweer het hoogste trapje van het erepodium op stapte voor het goud en er naast ook nog voor het Brons. En de eerste prijs die wint hij met z’n pupil met ring 1722479  die de vorige vlucht van Mettet ook al de hele mikmak van het samenspel het nakijken gaf. Dat is een ‘supertje’ in wording en heeft een afkomst van edele bloede. Jan heeft die gekweekt uit het ouderpaar van het soort Sangers x van Vliet. En dat zijn er met mordant. Het zal niet verwonderlijk zijn als die Schmitz nog méér van dat stuntwerk zal gaan opvoeren zo als  hij dat op deze Chimay  heeft gedaan. Zijn uitslag van 19 prijzen in totaal van 33 duiven geeft een rendement van 58% en begint met 1-3-14-30-39-44-49-58-59-60. Dat is om na te doen en dat is verrekte moeilijk. Met zijn overwinning en zijn formidabel succes wordt hij gefeliciteerd. Proficiat!!!!

*****************************************************************************************************************************

Samenspel Maaskant

Wedvlucht Rethel j.d. 15 aug. 2020

Deelname 512 duiven. Los 10.30 .00 uur. 1e  duif 12.55.46 uur. Snelheid 1293,552 m/pm.

 

Aan de kracht van Jan Schmitz valt niet te tornen!

Voor de derde keer op rij weer de besten van het Samenspel. 

 

We hebben dit seizoen al heel wat tegenslag gehad. Was het niet alleen door de corona maar daarbij kregen we ook nog te maken door een hittegolf. De heerlijke zonnestralen waar altijd zo naar verlangt wordt werden nu verfoeid. Dat werd te veel van het goede. Groot of klein, mens en dier, alles kreeg er mee te maken en moest plat. Natuurlijk werd ook ingegrepen in onze duivensport. Het vorige weekend werd door de extreme hitte niet gevlogen. De NPO lastte alles af. Moordend heet was het en het bleef gloeiend heet. Maar op den duur wordt men er aan gewend. Hoewel dat vraagtekens heeft. Voor de ene mag het en voor de andere hoeft het niet! Echter was onze sport betreft wil iedere duivenmelker in het weekend actie. Het wachten op de duiven van de vlucht is immers zijn passie. Ook als op het asfalt van de straten blaren komen van de hitte of als het pijpenstelen regent en als het stormt. Allemaal die toestanden brengen de liefhebber niet van zijn stuk. Hij blijft geloven in z’n duiven en in de goede afloop van de wedvlucht. Nu ook dus weer. Hoewel nog altijd de gele bol de regie voert in ons spel werden geen wedvluchten afgelast. Er gingen duiven naar Bergerac, La Souterain en Rethel bij de Afdeling Limburg en de ZLU die speelde Narbonne. Voor iedereen was er dus wel iets bij. Maar ook nu weer ging dat niet zonder tegenslag. In Bergerac bleven de manden op vrijdag dicht. Wegens regen en slecht zicht kon niet worden gelost. Voor La Souterain en Rethel ging het lossen wel door maar ook weer met ‘n risico. In het noorden van Frankrijk en België was de lucht niet echt schoon waarvan verwacht werd dat dit zich in de loop van de morgen zou oplossen. Een belangrijke vraag is altijd weer wat de duiven op hun weg tegen komen en of de warmte van de dag hun parten gaat spelen op hun reis naar huis. We kunnen het niet weten. Maar dat ze het warm hebben gehad en dat ze dorstig zijn geweest dat is een ding wat zeker is. Enfin, na wat geduld te hebben gehad werden de jonge duiven te Rethel om 10.30 uur gelost. Het was niet hels warm en de lucht was ook niet azuur blauwe toen ze groen licht kregen maar de omstandigheden waren in goeden doen. En dat gaven de duiven  te kennen toen ze op de vleugels gingen. In een mum van tijd was geen pluim boven de losplaats meer te zien. Wat het zou worden aan de eindstreep dat is een ander chapiter. Met alweer de nodige spanning werd gewacht op hun aankomsten. De duiven hadden de wind enigszins mee en dus werd er van uitgegaan dat ze wel tegen de 80 km/u zouden  doen. Om 13.00 uur dan zullen de eerste duiven beslist vallen was de algemene mening. En verdomd, het was nog vroeger. Het was de heerser Jan Schmitz die alweer het eerste aan de bak kwam. En dit alweer voor de derde keer! Het was 12.55 46 uur toen hij in actie kon komen. En als Jan eenmaal ’n begin heeft dan draait hij tot het einde lustig door. Hij was met 32 duiven in de strijd en daarvan wint hij 17 prijzen wat een oogst is van  53%. En die oogst begint met 1-7-9-19-20-23-29-30-42-47 enzovoorts. Dat is een raak salvo. En met dit groot succes wordt hij gefeliciteerd. Proficiat. !!!

*************************************************************************************************************************************

Samenspel Maaskant Chalons en Champagne 23-08-2020

Jean Westhovens in Nieuwdorp die had het weer op zinnen. Bij het inkorven van zijn duiven gaf hij te kennen dat het gedaan moest zijn met de stunten van z’n clubgenoot Jan Schmitz. De drie keer dat deze iedereen bij het samenspel op de knieën dwong dat was voor Jean een doorn in het oog. Geen afgunst maar wel sportieve rivaliteit. Enfin, het liep zo als hij dat voorspelde. Zijn verwachting dat hij iedere deelnemer in het samenspel een poepje wilde laten ruiken dat kreeg gestalte om 10.57.37 uur. Op die tijd zoefde zijn jonge doffer met ring 1723063 over de plank naar het hok binnen. Normaal is Jean kalm en rustig als de duiven van de vlucht terug komen maar deze keer kreeg hij toch kippenvel. Omdat alles zo plotseling en zo vliegensvlug in z’n werk ging. En dat is de clou van de grap! Zijn blijdschap dat hij op deze Chalons weer eens de concurrentie naar het tweede plan heeft gedirigeerd dat doet hem deugd. En zeker omdat hij van 21 duiven er liefst 10 stuks in de uitslag doet komen. Jean staat er gekleurd bij met 1-14-20-31-43-50 in de top vijftig en met de overige vier prijzen er kort achter. Met dit succes en het winnen van het ‘goud’ wordt hij gefeliciteerd. Proficiat.  De drievoudige winnaar met de jonge duiven, met name Jan Schmitz, die bleef ook in beeld. En dat deed hij met het winnen van  20 prijzen in totaal waarvan de 9e prijs de kartrekker is. En zo zit de kopgroep van tien in mekaar. Ze worden gefeliciteerd. Maar ook de andere 8 prijswinnaar die worden dat. Het is jammer dat 5 deelnemers de hoed op kregen en als zodanig buiten de prijzen vielen. Wellicht ging het voor deze verliezers te snel. Zoals gezegd was Chalon snel voorbij en dat was letterlijk en figuurlijk om 11.17 uur. In ’n tijd van twintig minuten was het met de pret gedaan. Toen was de koek op !!!!

 

*******************************************************************************************************************************

Sezanne 30-08-2020

 Om 10.15 uur was het zover! Toen kregen 8463 duiven van de afdeling de vrijheid. Met een zwakke veranderlijke wind vertrokken ze aldaar in een tamelijk goede duivenweer. De zon die scheen  toen niet maar de lucht die was open met veel witte wolken er in. Toen de vele duizenden jonge duiven al uit het zicht waren speelde de kalme wind nog minuten lang met de pluimen die op de losplaats neer dwarrelden. En dankzij die kalme wind haalden de duiven niet de snelheid van 1500 meter zoals van Chalons. Nu moest er gewerkt worden. De winnende duif van Jan Schmitz, die om 14.09.48 uur bij hem aankwam, die perste een gangetje van 74 kilometer per uur uit zijn vleugels. De vlucht die heeft geen lange duur gehad. Tenminste als goed 30 minuten niet lang is. Om 14,43 uur was het gebakken. Bij Jan Schmitz in de Woeringenstraat, kon alweer feest gevierd worden. Ja, alweer. Want het is al weer de vierde keer dat Jan uit zijn bol kan gaan.  Op deze Sezanne speelt hij het klaar om het samenspel weer op te rollen. Ik geef het je maar te doen. Om in het samenspel de 1e prijs in de wacht te spelen, daar is echter wel iets meer dan geluk bij nodig. Daarvoor moet je goede en gezonde duiven hebben en de benodigde vorm. Bij Jan is dat allemaal aanwezig. Zijn uitslag die hij op deze Sezanne weer neerzet die is bovenmaats. Bij de vele mooie uitslagen die hij in de loop van dit coronaseizoen al heeft gehaald kan hij deze misschien wel bovenaan zetten. Van de 32 duiven wint hij 18 prijzen die begint met:  1-5-6-7-13-15-17-21-32-33. Hoe krijgt hij het voor mekaar zou men zeggen. Het is in elk geval weer zeer prijzenswaardig en daarvoor mag de pet af. En Proficiat!

*******************************************************************************************************************************

 

De 5 voudige winnaar Jan Schmitz en Wies.

 

Samenspel Maaskant

Wedvlucht Rethel ( natour) dd. 19 sept. 2020.

Deelname 623 duiven. Los 08.30 uur. 1e duif 10.46.26 uur. Snelheid 1382.043 m/pm.

 Jan Schmitz krijgt weer de  bloemen voor de overwinning.

En dat voor de vijfde keer in dit seizoen!

 Toen zaterdag 19 zaterdag september de duiven van de afdeling Limburg met een kalme oostenwind te Rethel om 08.30uur werden gelost wist nog geen enkeling hoe de vlucht zou verlopen. Dit wat betreft de opkomst van de duiven. Er waren meer vrachtduiven onder de lossing dan duiven die mee vlogen om prijzen. Bij het samenspel hadden nog 26 liefhebbers met 623 duiven de courage om mee te doen aan de wedstrijd. Deze deelnemers waren de dappersten. En er werd weer wat gegist wie er zou winnen. De algemene vraag die was waar de grootste kanshebbers voor de overwinning gezocht moest worden. Er waren kanshebbers te over. Het deelnemersveld dat bestond namelijk bijna alleen nog maar uit winnaars. Ja, zonder te overdrijven. En bij die winnaars was reeds een viervoudige winnaar. En dat was Jan Schmitz van de vereniging “de Blauwe doffer”. Zoals gezegd waren de duiven om 08.30 uur gelost en volgens de mooie weersomstandigheden werd er van uitgegaan dat de vlucht niet lang zou openstaan. Omdat de zon lekker scheen, geen vuiltje in de lucht was, de wind kalm van uit het oosten blies. en de hemel azuur blauw was gekleurd. Beter duivenweer bestond nauwelijks. Met al die gunstige bijkomstigheden was iedereen unaniem van mening dat de duiven zeker 80 kilometer in het uur zouden doen. En daarom stond rond de klok van 10.30 uur elke liefhebber buiten te posten. Jan Schmitz had op Rethel 30 duiven mee en het is een vast gegeven dat deze  altijd mee doet voor de eerste prijs en zo niet dan altijd toch voor kopprijzen. Met groot vertrouwen zat Jan met z’n vrouw Wies buiten  op de duiven te wachten. Wies onder de parasol in de schaduw en Jan op het bordes in de volle zon. En hoe gaat het er aan toe als er plotseling een duif naar beneden schiet en op de plank valt? Extase! Wie denkt dat iemand die al 4 overwinningen op zak heeft doodskalm en zonder emotie is als hij een vroege duif op de klep krijgt die heeft het mis. Niks is minder waar. Elke keer is dat nog altijd passie bij Jan Schmitz in de Woeringenstraat. Toen hij in de verte een duif zagen aankomen en die na een zwaai rond het hok op de klep viel waar ze thuis hoorde, zagen hij op het scherm dat het hun ‘Wondere´ 1722479 was die al reeds twee keer de 1e prijs bij het samenspel had gewonnen. En nu de derde keer werd.  Jan kroop van  enthousiasme bijna door de telefoon om dat aan enige vrienden door te bellen. De tijd die de junior liet afdrukken was 10.46.26 uur en die was goed voor de overwinning. En daar kwam nog meer bij kijken. Met 12 prijzen, zoals  1-4-18-42-73-82-87-90-97-122-129-145, schittert Jan Schmitz weer op deze vlucht van Rethel en die doen zijn ogen glanzen van plezier. Wat hem jarenlang nauwelijks lukte om vijf overwinningen in ’n seizoen te winnen dat flikte hij in dit corona tijdperk wel. Alle moeilijkheden ten spijt heeft Jan iets opmerkelijks gepresteerd. Van harte gefeliciteerd. Proficiat.

 

    5e Generaal 2020 SS. Maaskant

 

Jan Schmitz : De big-boy van dit seizoen was niemand anders dan Jan Schmitz.  Die gast deed het samenspel menigmaal op zijn grondvesten trillen. Met zijn paternosteruitslagen en zijn 5 overwinningen deed Jan vriend en vijand versteld staan. De bloemen voor de overwinning ging naar hem toe van Mettet op 25 juli, van Chimay op 2 augustus, van Rehel op 15 augustus, van Sezanne op 30 augustus en van Rethel op 19 september. Dat er op die vluchten gemiddeld 800 duiven in  concours waren dat dikt zijn overwinningen nog eens extra aan. Dat hij elk jaar mee zit voor de generale titel is een vaststaand gegeven. In 1918 kreeg hij die kroon zelf op zijn hoofd gezet. Jan heeft een kolonie duiven die met de besten kunnen wedijveren. Dat hij met die duiven het komende seizoen weer danig van leer zal trekken daar kunnen we van op aan.

 

*******************************************************************************************************************************

                                                                                       Loeizware Argenton 09-07-2022

 

Maar er was nog méér opmerkelijks. Dat was de 100 % score van de liefhebber Jan Schmitz van de vereniging de Blauwe Doffer. Wat die goochelaar uit zijn hoed tovert daar valt je de mond van open. Alsof ze van ’n flut vluchtje kwamen zo vielen zijn doffers bij hem op de klep. De 8 doffers waarmee Jan in concours was daar faalde niet ene van. Bij het inzetlokaal LUZ had hij het onder de knie met 2-4-5-6-12-14-19-24. Dat is moeilijk na te doen! Dat is kampioenenwerk

********************************************************************************************************                                                                                       

                                                                Jan Schmitz 9/1/2023

Lekkere vlaai met koffie bij het melken van duiven dat is altijd iets aparts. Vandaag bij ons wekelijks onderonsje was dit het geval omdat er een jarige bij was. En als er een feestneus bij is dan is het nog gezelliger als anders. En voor mij gaf het tevens weer een impuls om daarover iets te schrijven. Schrijven is voor mij een hobby waarmee ik veel van mijn vrije tijd kan invullen. Nou, bij deze wil ik het dan maar eens gaan hebben over de gasten die ik vanmorgen rond mijn tafel had zitten. Laat ik maar beginnen met de jarige Jan Schmitz. Nu is het niet zo moeilijk voor mij om over die liefhebber een stukje te schrijven. Omdat ik in het zelfde samenspel speel als hij, weet ik wat die met zijn duiven paraat maakt. De keren dat hij in zijn vereniging ‘de Blauwe Doffer” te Nieuwdorp Generaal kampioen werd die zijn niet meer te tellen. En niet alleen in zijn vereniging  maar ook in het voormalige SS-Maaskant. De vele jaren dat Jan in de duivensport furore maakt die zijn legio. Al bijna ’n halve eeuw scheert hij hoge toppen. Het afgelopen seizoen maakte hij het in zijn club en bij het spel Beek-Bug ook weer goed bont. De duiven die zijn hokken bevolken zijn verscheiden. Ze zijn van het soort van o.a. Joop Groenen, Gerrie Castermans- Ide Hoefs en van nog meer super hokken. Jan trekt geweldig zijn plan met dit soort duiven. In 2019 was hij zelfs de beste van Limburg op de wedvlucht Issoudun. De hele Afdeling Limburg moest toen buigen. Zijn duiven brachten hem het vorige seizoen van 2022 liefst 11 eerste kampioenschapen in zijn vereniging met daarbij de hoogste titel. De beste duiven van zijn hok waren de doffers 0/1722461 met 14 prijzen de 8/1350190 met 12 prijzen en de 1/1412768 met 10 prijzen. Een paar mooie uitsagen in 2022 bij het samenspel Beek-Bug waren:

Arcis sur Aube op 18 juni tegen 1594 duiven;  4-38-68-124-131             ( 8 van 11 )

Chalons            op  9 juli   tegen   798 duiven;  4-49-71-11-115                 ( 6 van 11 )

Orleans             op 2 juli    tegen   765 duiven; 20-37-38-72-121                ( 6 van 10 )

Issoudun           op 23 juli  tegen   238 duiven; 9-11-17-46-51-64              ( 7 van 12 )

Argenton           op 9 Juli tegen 118 duiven LUZ;    2-4-5-6-12-14-19-24   ( 8 van 8 )

Zijn prijzenpercentage in totaal is ruim boven de 65,3% geweest en de kroon op het werk dat waren zijn titels bij de getekende duiven. Zo presteerde hij het om bij het SS-Beek-Bug 1ste kampioen te worden in de categorie eerst getekende, 2de kampioen bij de twee eerst getekende en weer 1ste kampioen bij de drie eerst getekende. Het is een vaststaand feit dat Jan Schmitz één van de toppers is in de duivensport en dat we in 2023 weer van hem zullen horen dat staat zo vast als een huis! Let maar eens op!

 

                                                                            Jan Schmitz met z’n vrouw Wies vieren feest!  

 

L.U.Z.

Luchtbode-Union-Zwaluw

Inzetlokaal Stein.

Wedvlucht Charleville jonge duiven op 22 Juli 2023

Deelname  580 duiven. Los 08.45 uur. 1ste duif 10.20.34 uur. Snelheid 1613.758 m/pm. 

 

Jan Schmitz beleeft de mooiste dag van z’n duivenleven.

Wint zowel van Charleville als van Issoudun! 

 

Het kon niet op vandaag. Marseille, Tarbes, Charleville en Issoudun hing in de lucht. De liefhebbers die op al die vluchten duiven mee hadden die konden hun lol wel op. Ze hadden een dagtaak om het zo maar uit te drukken. De jonge duiven die waren in Charleville en die konden pas om 08.45 uur worden gelost omdat van te voren de lucht nog niet helder genoeg was. Maar gelukkig loste de zon dat gauw op. Toen de deuren van de wagens open gingen was het in ‘n mum van rijd gebeurd dat de jonge duiven uit de manden waren. En ook hadden ze vrij gauw de goede richting te pakken. Dat de zuidwesten wind daar de hand in had dat werd heel logisch gevonden. Aan het thuisfront hadden de deelnemers dan ook tijdig post gevat. Nog fris in hun geheugen hadden ze de vlucht Melun toen de duiven méér dan 124 km/u vlogen en daarom zou het wel eens kunnen zijn dat ze nu ook weer zo’n snelheid zouden maken. Wie weet ? Het zou er niet ver van af zijn. Toen Compuclub-live liet zien dat de eerste jonge duif arriveerde  met een snelheid van bijna 97 km/u kreeg iedereen gauw in de gaten dat het weer een rappe vlucht zou worden. En daar kwamen ze in Stein ook snel achter. En dat was in de tijd dat Jan Schmitz van de Blauwe doffer om 10.20.34 uur een begin maakte aan de vlucht. En toen iedereen dat hoorde kregen ze meteen de bibberel. Potverdomme dat is een kei vroege werd geroepen en dat zou later ook gaan blijken. Enfin, veel tijd om daar over te dubben kreeg men niet omdat enkele minuten daarna overal gefladder boven de hokken hing. De strijd was toen op z’n hevigst aan de gang. Hier en daar werd gevloekt omdat de duiven bleven vliegen of op het dak bleven zitten. Maar is dat niet een normaal verschijnsel? Het jonge grut moet nog veel leren. Het is daarom ook dat het concours ruim 22 minuten heeft open gestaan. Er waren 194 prijzen te verdienen en de laatste prijs die werd om 11.42 uur gewonnen. En zoals reeds is gezegd was Jan Schmitz de matchmaker. Van de 17 duiven die hij mee had daarvan winnen er 12 een prijs. Een heel elftal en ’n reserve waarmee hij zich overal mee mag laten zien. Naast het GOUD zit hij ook nog voorin de uitslag met 17-53-56.  En daarvoor krijgt hij de vijf en Proficiat! Het zilver en het brons dat gaat naar het Houterend in Stein en wel naar Thei Zinken. Toen het bij hem begon te stormen kwam hij ogen tekort om het te bekijken. Met vijf stuks tegelijk buitelden de jonkies over de plank. Ze vochten om binnen te geraken. Met 32 prijzen van 41 duiven maakt Thei weer goed de kachel aan. Met zijn portie van 2-3-4-5-6 in de top tien en met ook nog een respectabele rest in de eerste honderd schittert hij van alle kanten. In Geleen had  M.Vijgen van de blauwe Doffer ook de handen vol. Van de 42 duifjes wint die jonge man mooi 20 prijzen waarvan de prijzen als 7-33-35-38-41-43-46-49 echte spetters zijn. Knapper dan knap! Ook deed Jan Hendriks te Geleen mee om de harde knikkers. Als er een stijlprijs zou bestaan dan was die onherroepelijk voor hem. Hij leverde het koude kunstje om van 23 duiven effekes 22 prijzen te winnen. Heel eenvoudig en of het niks kost! Zijn prestatie en de serie die begint met 8-9-11-12-18-19-20-34-36-37-40 is een litanie die bang maakt. Grote klasse! In het Belgische Rekem zat Ide Hoefs ook niet stil. In zijn kastje had hij 22 constateringen zitten die allen goed waren voor de uitslag. En waar hij de top-tien me volmaakt en dat deed hij met de 10de prijs  en met 15-16-21-22-25 er aan vast. Dat is zijn kenmerk! Er deden 22 deelnemers mee en daarvan hadden er 3 geen succes. Alle prijswinnaars gefeliciteerd en dat zijn deze:      

 

JAN SCHMITZ           1 17 53 56 70 88 107 116 150 162 164 190

                                                      Winnaar Jan Schmitz (L) drinkt met zijn supporters op de overwinning.

 

L.U.Z.

Luchtbode-Union-Zwaluw

Inzetlokaal Stein.

Wedvlucht Issoudun op 22 Juli 2023

Deelname 84 duiven. Los 07.15 uur. 1ste duif 13.04.47 uur. Snelheid 1499.058 m/pm. 

 

“ De hendjes gingen de loch in” bij Jan Schmitz !

Charleville ging voor de bijl en Issoudun ging ook plat! 

1ste

De competitie met de oude duiven is nagenoeg voorbij. Zo als altijd wegen de laatste loodjes het zwaarst. Je ziet het goed aan het aantal duiven dat nog wordt ingezet. In Stein bij het inzetlokaal van LUZ kwamen nog 12 deelnemers met ’n klein mandje aandragen wat uit monde in een totaal van 2 prijzen. Maar toch was het aantal van 411 duiven bij het samenspel Beek-Bug nog aantrekkelijk. En wat moet van de vlucht worden gezegd? Op de eerste plaats hadden de duiven toch ruim 500 kilometer voor de boeg ook al hadden ze wind in de zeilen. En ten tweede hebben ze al 15 vluchten er op zitten wat natuurlijk ook parten speelt. De meesten worden moe! Maar de duiven bij Jan Schmitz in Stein schijnbaar niet. Tenminste enigen van zijn vliegploeg die hadden nog genoeg reserves in hun body. Op deze Issoudun kwamen die goed uit de verf. Toen het vuurtje van Issoudun werd aangestoken was Jan Schmitz er direct bij om zich te warmen. Met zijn 4de prijs bij Beek-Bug en het Goud bij LUZ en daarbij ook nog 8 en 24 van 8  duiven is hij de ster van deze zaterdag. Met een brede smile op zijn gezicht vanwege het feit dat hij even van te voren Charleville aan zijn zegekar had gebonden stond hij op het borders op Issoudun te letten. Hij wist dat de Jacobsen in Beek effe voor 13.00 uur van Issoudun ene hadden gepakt. Tegen zijn supporters zei hij dat ze het kratje bier maar uit de koelkast zouden halen omdat hij aanvoelde dat het bij hem ook weldra zou gaan klingelen. En jawel hoor, zijn gasten hadden de kroonkurk nog niet goed en wel van de Amstelfles of hij moest actie komen. Het was om 13.04.47 uur dat hij zijn 4de getekende thuis kreeg wat tegelijk de eerste prijs bij het inzetlokaal LUZ was. En natuurlijk ging hij uit zijn bol toen hij dat hoorde. Met zijn gasten werd het toen en dolle boel bij hem op het goedje. Jan heeft al veel gewonnen in zijn duivenloopbaan maar twee overwinningen op één en dezelfde dag dat had hij nog nooit meegemaakt. Dat is een unicum en een sterk staaltje van duivenliefhebberij. Voor deze dubbele zege wordt hij van harte gefeliciteerd. Een dikke Proficiat!

*******************************************************************************************************************************

WINNAAR CHARLEVILLE WESTELIJK ZUID-LIMBURG: JAN SCHMITZ UIT STEIN In het vlieggebied zuidwestelijk Limburg werden 2.939 duiven ingemand door 100 liefhebbers en het was Jan Schmitz uit Stein welke om 10.20 uur zijn “508” duivin thuis kreeg. Ze had de afstand van 154 km afgelegd met een snelheid van 1613 m/min. Jan had 17 jonge duiven mee en er staan er 12 op de uitslag en in dit vlieggebied zijn in 23 minuten de prijzen verdient. Jan kweekte zijn winnareszelf,  Jan was er niet zeker van of het wel een duivin was, uit het soort van Hatty en Adriaan Roest uit het Friese Tijne x Antoon en Hilde Reynaert Passenda[e - Kees Weijdema, Zwolle.  Jan had dit seizoen ook weer veel last van de sperwer en verspeelde door zijn toedoen 10 jongen. Ze werden een viertal keer opgeleerd tot ca. 30 km. Ze zitten nog samen en of hij ze zou scheiden, wist Jan nog niet. Een dagje na de vlucht trokken ze er weer duchtig op los.

Marcel Gortzen

*************************************************************************************************************************************